Kiezen voor blijdschap

Deze dagen voel ik de angst en laat ik me er gemakkelijk in mee nemen. Struinen op het internet of in mijn mailbox; overvol met suggesties hoe je je geld kan blijven verdienen als zzp'er. Hoe je je bedrijf kan beschermen.

Logisch. Geld hoort nu eenmaal bij het leven. 

En toch slingeren al die boodschappen mij naar buiten. Ze voeden mijn angst om controle te houden. Ik word er onrustig van. 

Ik merk dat ik liever terugga naar mezelf. Vandaag wil ik vrolijk zijn, niet angstig. 

Bijna word ik er kwaad om dat ik die emotie zo makkelijk weg stop. Oeps, dan zit ik weer bij boosheid. Nee, geen boosheid, blij zijn. 

Ik zet een glimlach op en loop naar buiten. Blij met de zon, blij met Nederland, blij met de bewegingsvrijheid, blij met de bloeiende narcissen die vrolijk geel staan te zijn. Ik voel dat ik in de stemming kom. Ook blij met mijn kinderen, blij met mijn werk, blij met mij. Haha, waarom niet?

Ik sta te kijken naar de eendjes in de sloot als een man een beetje sjokkend naar me toe komt. Zwart petje, zwarte joggingsbroek en dito jack. Omdat zijn hond agressief doet tegen de mijne slaat hij hem met zijn riem. “Omdat die hond moet weten dat ik de baas ben”. 

Ik ben vrolijk, en kan daarom voorbij zijn actie kijken. “Je bent al zijn baas. Wees ook zijn baasje. Van slaan wordt niemand leuk. Jij toch ook niet?” 

Hij grijnst naar me. 

“Ga rechtop staan en vind jezelf ook leuk” gooi ik er nog bovenop. 

Hij lacht echt als ik hem toelach: “je weer precies waarover ik het heb”. 

We lopen allebei verder.  De hond kijkt nog een paar keer achterom. 

Even later zit ik met mijn koffietje op de stoep (Amsterdam, geen tuin). Ik realiseer me dat ik in zo’n split moment van die gast houd. Hij laat me merken dat we in staat zijn om elkaar  werkelijk te zien. 

Die voldoening brengt angst mij nooit.